به گزارش قدس آنلاین، روستای سُهران بخش توکهور-هشتبندی شهرستان میناب از مناطقی است که فقر آموزشی در آن محسوس است و دانش‌آموزان این روستا از حداقل‌های آموزشی نیز محروم هستند.
مدیر آموزگار دبستان امید سُهران دراین باره می گوید: با توجه به اینکه در فاصله ۳ کیلومتری این دبستان، روستای چاه غربال قرار دارد اما این مدرسه با سه‌پایه تحصیلی اول-دوم و سوم ابتدایی با ۳۰ نفر دانش‌آموز دختر و پسر در یک کانکس با یک مدیر آموزگار در اوج محرومیت‌ها به فعالیت ادامه می‌دهد.
صادق سهرابی افزود: ۳۰ دختر و پسر، از پایه اول تا سوم ابتدایی، یکی درسخوان و یکی سربه‌هوا، یکی با گیرایی بالا و دیگری کندآموز؛ این دانش‌آموزان - در کنار یکدیگر- در کلاس حاضر می‌شوند و زیر نظر یک معلم آموزش می‌بینند چون در نقطه‌ای از کشور زندگی می‌کنند که تعداد دانش‌آموزان آن برای برقراری کلاس‌های تک‌پایه به حدنصاب نرسیده و به‌ناچار دانش‌آموزان چند پایه تحصیلی در یک کلاس مشترک گنجانده شده‌اند تا هم‌زمان با هم زیر نظر یک معلم، درس بخوانند.
سهرابی تحصیل در کانکس را یک راه اجباری می داند و می گوید: کانکس یک گزینه از سر ناچاری و البته یک اقدام با چشم‌اندازی بد است که نابسامانی‌ها را به رخ می‌کشد، بااین‌حال وجود کانکس در برخی مناطق همچنان یک فرصت مغتنم برای درس خواندن است.
یک دانش‌آموز که داخل این کانکس‌ها درس می خواند، با چشمان معصوم به خبرنگار می گوید: ما هم آرزو داریم که در داخل کلاس مرتب و منظم درس بخوانیم.
همچنین دانش‌آموزان از سرد بودن کلاس‌های کانکسی در فصل زمستان هم گلایه می‌کردند.
منبع:ایسنا
نظر شما